AĞANIN MEKTUBU! 
Bir memlekette bir ağa varmış. Ağa çok adaletliymiş, marabaları tarafından çok sevilirmiş. Ağa da marabalarını çok severmiş. Marabalara barınmaları için evler yapmıştır. 
Aga bir akşam kâhyayı çağırır ve derki:
Bu sabaha karşı yalnız yola çıkacağım. Belki yarın akşama, belki üç gün sonra, belki üç ay sonra belkide üç yıl sonra geri döneceğim. belkide hiç dömeyeceğim.
Dünyada bir muradım var. Bu çiftlikte çok emeğimiz var. Dünyanın en güzel çiftliğidir. Benim yokluğumda işler yolunda gitsin, geldiğimde bu günkü gibi mamur göreyim.
Birde mektup yazdım, bu mektubu marabalara oku, bu minval üzere olsunlar, herkes işine eskisi gibi devam etsin demiş.

Ve ağa kalkıp gitmiş. Her sabah iştima yerine marabalar toplanır, ağa bir konuşma yaparmış. bu sefer kâhya gelmiş. durumu marabalara anlarmış, birde mektup bıraktı işte okuyorum demiş ve okumuş.
Marabalar kimi üzüntülü, kimi ağlayarak işlerine gitmişler. 
Öğle olmuş millet toplanmışlar kâhyayı çağırmışlar, ağamızın mektubunu bir daha oku, doyamadık son sözlerini birdaha duyalım demişler

Kâhya tekrar okumuş ahaliye. Yine tabi marabaların üzerine hüzün çökmüş. Akşam olmuş, yine okutmuşlar, yarın olmuş yine aynı... 
Günler aylar geçer her gün ağanın mektubu okunur olmuş. Bu mektup ezberlenmiş. Bu marabalar çoğalmış, Köy halini almışlar, Çocuklar okuma yazma öğrenmişler, ağanın mektubunu öğrenmişler. Yarışma düzenlemişler, ağanın mektubunu en iyi okuyanlar seçilmiş, ödüller madalyalar verilir olmuş.
Alimler türemiş, ağanın mektubunun şerhini yapmaya, yorumlarını yazmaya başlamışlar, bu mektup evlerin duvarlarını süslemiş.
Ağa bir gün çıkmış gelmiş. Gelmişki ne görsün. Çiftlik köy olmuş. Eski düzenden eser kalmamış. Herkes ağanın mektubu ile yatıp kalkıyor fakat, mektubun içeriği hakkında düşünen yok.. 
Muhsin Tozlu - 6 Temmuz 2014 - 9 Ramazan

https://www.facebook.com/muhsin.tozlu/posts/10203697889663429