DENİZLE DOMUZUN ARASINDA KALDIK:

Sene 2000 li yıllar ve sonrası. 
Ak parti hükumeti, Bülent Arınç lı, Beşir Atalaylı, Mehmet Şimşekli yıllar. 
Aile sisteminin köküne dinamit koyan Fatma Şahinli yıllar. 
Milli Görüşten Ak partiye gelenlerin çoğunun okuyan çocukları vardı. 
Dindar millet, Erbakan hükumetini 28 Şubatçılar, rantçılar ve Demirel düşürünce, son umut Ak partiye sarılmışlardı. Alenen aşikar lüzumsuz konular ile her şeyi yokuşa süren muhalefet ve askeriye, dindar samimi dava adamlarını kızdırıyor, Erdoğan'a bir kat daha sarılıyorlardı.

Okullarda başörtüsü zulmü vardı. Sanki başını örttüklerimiz Müslümanca yaşıyorlar...!

Yaşlı başlı dindar kadınlar kamusal alana giremiyor, asker oğlunun yemin merasimini başörtüsü yüzünden garnizonun dışından izliyordu. Sanki Beleş Tepeden maç izliyorlar. 
Sınıfında birinci olmuş bir kız öğrenci, sırf başörtüsü yüzünden diploma törenine alınmıyordu. 
Şimdiki müptezel O zamanki cumhurbaşkanı Abdullah Gül, cumhurbaşkanı seçilirken komik olayları hiç unutamam. 
Şimdi yatalak millet vekili beleş maaş alan Deniz Baykal, Abdullah Gül aday olduğunda neler neler söylemişti.

Ergenekon Balyoz, Ayışığı, Sarıkız darbe planları iddiaları, halkın Erdoğan'a daha fazla teveccühüne sebep oluyordu.

Velhasıl gelecek kaygısı olanlar Erdoğan'dan başkasına oy vermesi mümkün görünmüyordu.

Ta eskiden beri okullardan başlayıp, devletin bütün kurumlarını saran bir yapı sessiz sedasız ilerliyordu. 
Bu yapıdan tam olarak haberdar olamasam da şüphelenmiyor değildim. 
Lakin askerin ve muhalefetin baskısı bu hain yapılanmayı bastırıyordu.

Mesela ben kızlarımı üniversiteye yazdırmayı düşündüğümde, kızlarımın İslami kurallara göre eğitim veren okulları, ve yurtları tercih ediyordum. O günün en popüler okul ve yurtlar şimdi günah keçisi feto okulları ve yurtlarıydı. 
Diğer okullarda kız erkek karışık, benim kabullenemeyeceğim şekilde güya okuyorlardı. Her kızın bir erkek arkadaşı var olduğunu görüyordum. Herkes kız erkek bir köşe tutmuşlar ulu orta birbirlerini yiyorlardı. 
Ben bakmaya utanıyordum. 
Bu kızlar benim kızım olsaydı, ilerisini düşünemiyorum.
Bu yüzden feto okulları en iyisiydi.

Sonunda feto okullarında okutmadım ama okutanların akıbetini görüyoruz. 
Şimdi düşünüyorum siz olsanız kız çocuğunuzu göz göre göre öğrenci adı altında, bir soytarıya teslim mi dersiniz, yoksa kızların erkekleri görmediği disiplinli akşamları kuran ve fıkıh dersi alan yurda mı verirsiniz?

Kızı olmayan bilemez. Sırtında yumurta küfesi olan bir baba, zor güç geçimini sağalamaya çalışırken, kızını alıcı kurtlardan korumaya çalışırken, çocuğunu emanet ettiği yerin feto olacağını nasıl düşünsün?

Fatma şahin aile bakanıydı. Aileyi Ak partiye yıktırdı. 
Yada Ak partili Fatma Şahin eliyle bu çoğu dava adamlarının aile sistemlerini bozdular.

Daha sonra İstanbul sözleşmesi, ibnelik yasası, 6284 nolu yasa kanunlaştı. Benim çocuklarımdan bir sıkıntı yaşamadım ama, kızını okulda alenen dudak dudağa emişen oğlanlardan koruyan babalar, şimdi Kadının Beyanı Esastır yasası yüzünden evinden uzaklaştırılıyor, iftiraya maruz kalıyorlar. Bu nasıl bir kısır döngü, nasıl içinden çıkılmaz bir konu?

Ben 2013 yılında kötüye gittiğimizi anladım. Arkadaşlarımı uyardım. 
Dinlemediler. 
Dinlemesi gerekenler, anlaması gerekenler anlamak istemediler. Bunlara bildiğim bütün galiz sözleri söyledim ama nafile.

Şimdi düşünüyorum, acaba ben bunlarla mı yola gitmişim? Bunlarla mı yol arkadaşlığı yapmışım?
Bu isyanımı geçen gün eski bir yol arkadaşıma haykırdım. Yakasını topladım ve yüzüne tükürdüm. Dedim, "dün ehli Kuran, ehli sünnet idin, bu gün ibnelik yapıyormuşsun doğrumu" dedim. Ağzını açamadı. Söylenecek en galiz sözü eski dava arkadaşlarımın alayına söylüyorum. Hiç gücenmiyor lar. Damar kalmamış çünkü. Sinir uçları ölmüş. Sırf et olmuşlar. Domuz eti, faiz, zina, zaten bozuk olan karekterlerini köreltmiş. Herkes halinden memnun.

Ben Tayyip Erdoğan'ı İstanbul il başkanı olduğu zamandan beri tanırım. Cesur, sözüne güvenilir, azimli, basiretli olarak bilirdim. 7 Haziran seçimlerine kadar destekledim. Hele bu gün hiç doğru istikamete gitmiyor. 
Ben bunu, Özal'a benzetiyorum. 
Semra hanımın Papatyalar derneği vardı. Semra hanım her gün bir beyanat verir,bir beyanatta Demirel verirdi. Zavallı Özal, karısının yıktığı yıkıntıyı temizlemeye uğraşırdı. 
Demirel'e söz yetiştirmeye zamanı kalmazdı.

Birde kızı vardı, davulcu ile adı çıkmıştı. Belli ki davulcu kızın namusunu kirletmişti. 
Ozan Arif aldı ele düştü yola, görülmemiş, söylenmeyecek sözleri sıraladı. 
Özal bu kadar ağır yüke dayandı. Sonunda şüpheli bir şekilde hayrı ile şerri ile öldü gitti.

Bence, bizim reisin, başı karısı ve kızı ile dertte. 
Sözü geçmiyor anlaşılan. Ülkenin başına bela olan ibnelik yasasına Emine Hanımın derneği KADEM sahip çıkıyor. Bu yasayı Davutoğlu imzalamıştı. Sümeyye hanım bu yasanın yönetim üyesi. Şimdi nereden tutalım neresinden yiyelim?

İNSANIN NAMUSUNU KORUMASI KADAR ZOR VE MEŞAKKATLİ NE VAR ACABA?

Sen okulda sapıklardan koruduğun oğlun kızın, cinsiyet değiştirmek hakkına sahip. Çocuğuna şu yoldan gitme dediğin an, 6284 le karşı karşıyasın. Sesini hükumete yükseltirsen ya fetocusun yada hainsin. Yada Kaz Dağlarında altın arayanları protesto edenler ile seni aynı kefeye koyarlar. 
Zaten onlar yüzünden bu millet Ak partiye oy veriyor. Kaz dağlarında orman kıyımını bahane edenler samimi olsalar ben en önde yürürdüm. Gezi olaylarındaki tiyatronun ikinci perdesi bunlar. Bu aptallar yüzünden ak parti en az 1, 1.5 puan aldı diye tahmin ediyorum. Bu halk samimiyete oy veriyor. Bunu muhalefete anlatamadım...!

Söz dağıldı. Hulasa durum karışık. Denizle domuzun arasında kaldık.
Ömür tükenip gidiyor. tecrübe kabım tıka basa dolu.

Muhsin Tozlu
09.08.2019 - 00:34