ZANNETME

Boşver deli gönül, otur yerine,

Bu kara günleri geçmez zannetme.

Dünyanı karartma küsüp birine,

Konan kervan yine göçmez zannetme.

*

Vefasız güzeli kader eyleme,

Seni sevmeyeni keder eyleme,

Kendini boş yere heder eyleme.

Sana kimse kucak açmaz zannetme.

*
Kılavuz eyleyip, dert kuşlarını,
Çıkıp, mekan etme dağ başlarını,
Ab-I hayat gibi göz yaşlarını,
Gelip sevenlerin içmez zannetme.

Edalı söz, damarına kan verir

Aşığa maşuku, heyecan verir

Kadir Mevlam, yumurtaya can verir

Bir gün kanatlanıp, uçmaz zannetme.

*

Doğduğun ev saraylaradan iyiydi,

Aşiretin, soyluların  soyuydu.

Baban o beldenin dere beyiydi,

Göy ekini erken biçmez zannetme.

*

Farımasa, göğe çıksa yalımın, (FARIMAK: Alevin azalması, sönmesi)

Yeryüzüne hakim olsa çalımın.

Firevun'a miras olan zalimin,

Sarayı başına uçmaz zannetme.

*

Ömür boyu, kara bahtın köründen,

Bir vefa görmedin kulun birinden.

Korkma zemherinin yağan karından,

Bahar gelip çiçek açmaz zannetme.

*

Garip Muhsin neler geçti başından,

Kara yazgın gölge gibi peşinden.

Sonra hatırlarlar, mezar taşından,

Herkes bu şerbeti içmez zannetme.

                          Muhsin Tozlu

https://www.facebook.com/notes/muhsin-tozlu/t-zannetme/833232163359885?notif_t=like