Dostlar umudunu kestirler benden,
Bak oğlun ayakta, ölmedi ana.
Kucağından yere koyduğun günden, 
Beri bir gün yüzüm gülmedi ana.
*
Kaderimi kendim ile getirdim,
Göz yaşımla, birkaç meyva yetirdim, 
Çilehanelerde ömür bitirdim, 
Ama daha çilem dolmadı ana.
*
Direk çürük imiş tutmadı çatı,
Dostun hareketi düşmandan kötü.
Gurbet beni bilir bende gurbeti,
Gönlüm burda huzur bulmadı ana.
*
Sizin oralara benzemez bura, 
Gündüzüm karanlık, geceden kara, 
Yavrum öldü, yalnız koydum mezara,
Kimse cenazesin kılmadı ana.
*
Garip Muhsin, canan ortamdan biçti,
Yumurtadan çıkan yuvadan uçtu.
Kalelerim düşman eline geçti, 
Senden başka kimsem kalmadı ana.
                            Muhsin Tozlu

https://www.facebook.com/notes/muhsin-tozlu/ana/2198172763532478/

https://www.kisa.link/L3Pm